Enkele collega's zijn gebeten door het exploratie avontuur in 0.0. Naast enkele wormholes hebben ze ook al wat complexen gevonden.
Gisteravond waren ze aan het scannen in het systeem naast me. Het was precies een moeilijke operatie want ze geraakten maar met veel moeite boven de 60%.
Na een tijdje was ik hun 'gepruts' beu en ik clone jumpte naar 0.0.
Een dikke 2 uur later moet ik toegeven dat ik zelf ook die gravimetric site kon lokaliseren. Met core probes kwam ik maximaal aan 84%. Toen bedacht een collega dat hij nog Sister of Eve probes had liggen. Daarmee kwam ik aan 92%, hij aan 98%.
Omdat het toen al na middernacht was heb ik het opgegeven.
De site is nooit gevonden...
Verhuizen (zucht)
Omdat je het wekelijkse sleurwerk van mijn productie plaats in Empire naar 0.0 beu ben, 20 jumps, verhuis ik andermaal.
Ik ga 4 jumps van het laatste Empire systeem mijn kamp opzetten.
Hopelijk zit ik zo niet volledig in het oorlogsgebied, want we krijgen nog eens een oorlogsverklaring met onze alliantie. En 4 is toch dichter van 20 hé.
Een klein praktisch probleem wordt de bedrijfs research pos waar ik dan ver van zal vertoeven. Maar met een shuttle kan je vlugger op en af om enkele bpc te vervoeren dan met een Mamouth de afgewerkt producten moeten versleuren.
De Orca is volgestouwd, nu nog de laatste uren van de huidige oorlog afwachten en weg zijn we.
Ik ga 4 jumps van het laatste Empire systeem mijn kamp opzetten.
Hopelijk zit ik zo niet volledig in het oorlogsgebied, want we krijgen nog eens een oorlogsverklaring met onze alliantie. En 4 is toch dichter van 20 hé.
Een klein praktisch probleem wordt de bedrijfs research pos waar ik dan ver van zal vertoeven. Maar met een shuttle kan je vlugger op en af om enkele bpc te vervoeren dan met een Mamouth de afgewerkt producten moeten versleuren.
De Orca is volgestouwd, nu nog de laatste uren van de huidige oorlog afwachten en weg zijn we.
Sleurwerk
Het zijn drukke maanden geweest.
Tijd voor een algemene update. Hopelijk heb ik vanaf nu meer tijd om op een regelmatige basis verslag uit te brengen.
Vooral veel sleurwerk: eigen materiaal naar 0.0 brengen, pos modules voor de corp,..
Een van de persoonlijke hoogtepunten was toch het opzetten van een deadstar en enkele moon mining possen waarbij ik nauwbetrokken was.
Daarna kwam natuurlijk nog meer sleurwerk :) Pos feul in, moon min's uit, neverending story.
Bij een van onze possen ligt een mooi Dark Glitter ijs veld. We raffineren dat ijs rechtstreeks in onze pos. Brengt een mooi isks op.
Omdat ik mijn eigen productietempo niet meer kon volgen heb ik een nieuw familielid er bij geroepen. Deze doet enkel de productie van 1 soort componenten, gewoon om een wekelijkse inkomstenbron te verzekeren.
Zelf richt ik met op invention van een handvol modules en wat ammo.
De verkoop in onze 0.0 outpost levert ruime winstmarges op, maar de omzet is natuurlijk veel lager dan een Empire trade hub. Geduld is een mooie zaak, maar als je meer dan 50 sell orders openstaan heb wordt dat wel eens moeilijk.
Ik ben in elk geval dik tevreden met mijn keuzen voor dit bedrijf, en zij blijkbaar ook met mijn inzet want ze hebben me een directeursfunctie gegeven.
Mijn broer Dorubi heeft het in 0.0 steeds meer naar zijn zin. Er zijn bijna dagelijks alliance oppsen, naast de wekelijkse corp opssen. Veel kans om er op los te knallen dus!
Tijd voor een algemene update. Hopelijk heb ik vanaf nu meer tijd om op een regelmatige basis verslag uit te brengen.
Vooral veel sleurwerk: eigen materiaal naar 0.0 brengen, pos modules voor de corp,..
Een van de persoonlijke hoogtepunten was toch het opzetten van een deadstar en enkele moon mining possen waarbij ik nauwbetrokken was.
Daarna kwam natuurlijk nog meer sleurwerk :) Pos feul in, moon min's uit, neverending story.
Bij een van onze possen ligt een mooi Dark Glitter ijs veld. We raffineren dat ijs rechtstreeks in onze pos. Brengt een mooi isks op.
Omdat ik mijn eigen productietempo niet meer kon volgen heb ik een nieuw familielid er bij geroepen. Deze doet enkel de productie van 1 soort componenten, gewoon om een wekelijkse inkomstenbron te verzekeren.
Zelf richt ik met op invention van een handvol modules en wat ammo.
De verkoop in onze 0.0 outpost levert ruime winstmarges op, maar de omzet is natuurlijk veel lager dan een Empire trade hub. Geduld is een mooie zaak, maar als je meer dan 50 sell orders openstaan heb wordt dat wel eens moeilijk.
Ik ben in elk geval dik tevreden met mijn keuzen voor dit bedrijf, en zij blijkbaar ook met mijn inzet want ze hebben me een directeursfunctie gegeven.
Mijn broer Dorubi heeft het in 0.0 steeds meer naar zijn zin. Er zijn bijna dagelijks alliance oppsen, naast de wekelijkse corp opssen. Veel kans om er op los te knallen dus!
Twijfels 3
Oepsie twee: hoofdpijn.
Ik ben gisteravond in mijn pod gekropen met slecht een paar ongelezen bladzijden in mijn leerboek. En ik had geen tweede geupload dus was het een rustige maar saaie nacht. Laat dit een les zijn neem ik me voor: nooit in je pod kruipen 's avond zonder te checken hoeveel bladzijde je nog moet. Beter te beginnen aan een nieuw boek dan halverwege de nacht je brein zich te laten vervelen wat dan voel je jouw 's morgens garandeert misselijk.
En ja hoor ondertussen is mijn miskochte boek verkocht aan mijn eigen gekozen prijs. Zo is de schade van mijn miskoop minimaal.
Ondertussen heb ik ook mijn Orca vliegbrevet gehaald. En dat allemaal zonder ooit zo'n ding zelf gezien te hebben!
Zoals wel meer gebeurd in de Eve wereld wordt de waarde van iets pas duidelijk eenmaal je het heb verworven. Omdat ik zoveel nieuws achtersta lees ik nu maar pas de eigenschappen van de Orca. Blijkbaar kan je er geen mininglaser op monteren, je kan dus niet mijnen, de boot is puur ter ondersteuning. Tja dan koop ik best zo'n ding niet zelfstanding. Ik prijs me gelukkig dat ik er nu achter ben gekomen en niet nadat ik mijn iskies heb uitgegeven aan het schip.
De noodzaak om toe te treden tot een organisatie wordt duidelijk en duidelijker. De twijfel ook.
Toevallig komt er een gekende op het publiek radiokanaal. Hij is een van de groep kennissen waarvan ik al gehoord had dat ze samen het bedrijf hadden verlaten om een eigen (schiet)firma op te zetten. Ik heb wat verwarrende berichten gelezen over hoe ze zijn samengegaan met grotere bedrijven, terug afgescheurd, gestopt, herstart, kortom de dagdagelijkse eve bedrijfwereld.
We beginnen te babbelen en ik verneem hun doelstellingen. Het blijkt dat ik bijna alle werknemers ken, nog meer zelf het zijn de beste eve kennisen die ik ooit gehad heb. Leuke tijden samen beleefd.
Ook al is vechten misschien niet 100% mijn ding het lijken leuke uitdagingen. In elk geval beter iets met volle overgave te proberen dan te blijven twijfelen.
Of toe te treden tot een bedrijf waar je jouw al niet volledig goed bij voelt.
Verdorie het is tijd dat ik een beslissing neem !
Ondertussen is nog een andere vriend op het radiokanaal gekomen.
Ook hij zit in hetzelfde bedrijf.
Als ik ook nog verneem dat hun thuisbasis het buursysteem is waar ik al mijn bezittingen heb liggen zie ik geen reden meer om het niet te wagen.
Ik spring in een shuttle en vlieg naar hun kantoor en dien mijn werkaanvraag in. Die valt al enkele seconden later getekend en goedgekeurd in mijn elektonische brievenbus. Ik grap even dan men blijkbaar met de vinger op de goedkeuringknop zat te wachten.
Ik laat even, zeer kort, weten bij mijn vorig bedrijf dat ik mijn keuze gemaakt heb. Ik sluit hun radiokanaal en hun bedrijfsbord af. Ik heb nu toegang tot de berichten van mijn nieuwe bedrijf en heb dus weer een hoop bij te lezen.
Omdat het toch 'besluitendag' is neem ik me voor volgend weekend mijn broer Doruby op te bellen en hem te vertellen van dit nieuw bedrijf.
Ik weet hem vast warm te maken als hij hoort over schiettoestanden.
Ik ben gisteravond in mijn pod gekropen met slecht een paar ongelezen bladzijden in mijn leerboek. En ik had geen tweede geupload dus was het een rustige maar saaie nacht. Laat dit een les zijn neem ik me voor: nooit in je pod kruipen 's avond zonder te checken hoeveel bladzijde je nog moet. Beter te beginnen aan een nieuw boek dan halverwege de nacht je brein zich te laten vervelen wat dan voel je jouw 's morgens garandeert misselijk.
En ja hoor ondertussen is mijn miskochte boek verkocht aan mijn eigen gekozen prijs. Zo is de schade van mijn miskoop minimaal.
Ondertussen heb ik ook mijn Orca vliegbrevet gehaald. En dat allemaal zonder ooit zo'n ding zelf gezien te hebben!
Zoals wel meer gebeurd in de Eve wereld wordt de waarde van iets pas duidelijk eenmaal je het heb verworven. Omdat ik zoveel nieuws achtersta lees ik nu maar pas de eigenschappen van de Orca. Blijkbaar kan je er geen mininglaser op monteren, je kan dus niet mijnen, de boot is puur ter ondersteuning. Tja dan koop ik best zo'n ding niet zelfstanding. Ik prijs me gelukkig dat ik er nu achter ben gekomen en niet nadat ik mijn iskies heb uitgegeven aan het schip.
De noodzaak om toe te treden tot een organisatie wordt duidelijk en duidelijker. De twijfel ook.
Toevallig komt er een gekende op het publiek radiokanaal. Hij is een van de groep kennissen waarvan ik al gehoord had dat ze samen het bedrijf hadden verlaten om een eigen (schiet)firma op te zetten. Ik heb wat verwarrende berichten gelezen over hoe ze zijn samengegaan met grotere bedrijven, terug afgescheurd, gestopt, herstart, kortom de dagdagelijkse eve bedrijfwereld.
We beginnen te babbelen en ik verneem hun doelstellingen. Het blijkt dat ik bijna alle werknemers ken, nog meer zelf het zijn de beste eve kennisen die ik ooit gehad heb. Leuke tijden samen beleefd.
Ook al is vechten misschien niet 100% mijn ding het lijken leuke uitdagingen. In elk geval beter iets met volle overgave te proberen dan te blijven twijfelen.
Of toe te treden tot een bedrijf waar je jouw al niet volledig goed bij voelt.
Verdorie het is tijd dat ik een beslissing neem !
Ondertussen is nog een andere vriend op het radiokanaal gekomen.
Ook hij zit in hetzelfde bedrijf.
Als ik ook nog verneem dat hun thuisbasis het buursysteem is waar ik al mijn bezittingen heb liggen zie ik geen reden meer om het niet te wagen.
Ik spring in een shuttle en vlieg naar hun kantoor en dien mijn werkaanvraag in. Die valt al enkele seconden later getekend en goedgekeurd in mijn elektonische brievenbus. Ik grap even dan men blijkbaar met de vinger op de goedkeuringknop zat te wachten.
Ik laat even, zeer kort, weten bij mijn vorig bedrijf dat ik mijn keuze gemaakt heb. Ik sluit hun radiokanaal en hun bedrijfsbord af. Ik heb nu toegang tot de berichten van mijn nieuwe bedrijf en heb dus weer een hoop bij te lezen.
Omdat het toch 'besluitendag' is neem ik me voor volgend weekend mijn broer Doruby op te bellen en hem te vertellen van dit nieuw bedrijf.
Ik weet hem vast warm te maken als hij hoort over schiettoestanden.
Twijfels 2
Ondertussen ben ik nog bedrijfloos.
Iemand heeft me een aanbod gedaan, hij is heeft net mijn vorig bedrijf verlaten en een eigen onderneming gesticht. Hij is een echte industrieel zoals ik, dat klikt dus goed.
Het is niet leuk om toe te geven, maar ergens ben ik wat jaloers.
Tijdens mijn lange winter-lente-zomer-herft slaap heeft hij rustig een mooie carrière uitgewerkt. Ik sta nu zo ver achter, het is natuurlijk mijn eigen keuze geweest.
Hij zal binnenkort zelf zijn eigen ruimtestation kunnen openen !
Mocht ik deel uitmaken van zijn bedrijf zou ik zou gegarandeerd ruimte krijgen aan de onderzoekmachines. Alleen vrees hoe rendabel een ruimtestation uitbaten is. Ook al verneem ik dat de kosten per maand enorm gedaald zijn met de bedragen die ik nog ken. Een bedrijf met enkel 2 runnen klink zo, kweet niet, maar ik heb er een raar gevoel bij. Twijfels.
Ik heb ook moeite met een planning op te stellen voor mijn leerdoelen.
Ik wil, ja wat wil ik bereiken? Twijfels.
Omdat die nieuwe Orca boot op mijn TeBekijken lijst staat richt ik mijn leren voorlopig daar op. Mijn vorige baas liet vallen dat hij dit een goed keuze zou vinden mocht ik zo'n boot kunnen besturen.
Morgen houden zij hun (bijna) wekelijkse mijningsoperatie. Ik vermoed dat ik dan terug zal toetreden tot hun rangen. Wel vervelend dat ik bijna niemand van hem ken, zijn er dan zoveel nieuwe eve inwoners bijgekomen dit laatste jaar?
Mijn eerste Oepsie: in plaats van het leerboek "Industral command ship" koop ik "command ship", typisch voor mij. Dat is een vervelend karaktertrekje "ongeveer is goed genoeg". Omdat het een nogal duur boek is om ongebruikt op de plank te laten staan besluit ik het te verkopen om zo een veel van mijn vergissing weg te werken.
"Hallo, ik ben je handelsgeweten." hoor ik in mijn hoofd.
"Geen paniek, het is maar om je er aan te herinneren dat je nooit, nooit, nooit, zei ik al nooit?, iets rechtstreeks verkoopt aan de huidige vraagprijs".
"Als handelaar weet je alles beter, zeker al het op prijs bepaling aankomt. Dus bied je het boek aan met een prijs die je zelf bepaald, niet die van een ander"
"Oh en geduld hebben is ook belangrijk, het is maar dat je het weet. Het boek zal misschien een paar dagen onverkocht blijven, maar was het uiteindelijk lukt zal je me dankbaar zijn."
Geen idee waar dat vandaag kwam maar het klinkt nog niet zo dom. Dan maar een tripje naar Jita om het boek op de markt te plaatsen. We zien wel wat er van komt.
Ondertussen heb ik nog wat verder gelezen in de vele bedrijfsberichten van mijn vorig bedrijf. Het blijkt dat wel meer ex-collega's het bedrijf verlaten hebben om zelf een eigen eenmanszaak op te starten terwijl ze wel nog sterke, zakelijke of puur vriendschappelijke banden onderhouden met hun vorige werknemen.
Ik vind het raar. Waarom verlaten er zoveel het bedrijf? En als je dat dan doet waarom dan in zo'n mini onderneming stappen en toch deels blijven. Ofwel ga je er voor ofwel blijf je is mijn gevoel, of is het eerder een twijfel om terug toe te treden?
Iemand heeft me een aanbod gedaan, hij is heeft net mijn vorig bedrijf verlaten en een eigen onderneming gesticht. Hij is een echte industrieel zoals ik, dat klikt dus goed.
Het is niet leuk om toe te geven, maar ergens ben ik wat jaloers.
Tijdens mijn lange winter-lente-zomer-herft slaap heeft hij rustig een mooie carrière uitgewerkt. Ik sta nu zo ver achter, het is natuurlijk mijn eigen keuze geweest.
Hij zal binnenkort zelf zijn eigen ruimtestation kunnen openen !
Mocht ik deel uitmaken van zijn bedrijf zou ik zou gegarandeerd ruimte krijgen aan de onderzoekmachines. Alleen vrees hoe rendabel een ruimtestation uitbaten is. Ook al verneem ik dat de kosten per maand enorm gedaald zijn met de bedragen die ik nog ken. Een bedrijf met enkel 2 runnen klink zo, kweet niet, maar ik heb er een raar gevoel bij. Twijfels.
Ik heb ook moeite met een planning op te stellen voor mijn leerdoelen.
Ik wil, ja wat wil ik bereiken? Twijfels.
Omdat die nieuwe Orca boot op mijn TeBekijken lijst staat richt ik mijn leren voorlopig daar op. Mijn vorige baas liet vallen dat hij dit een goed keuze zou vinden mocht ik zo'n boot kunnen besturen.
Morgen houden zij hun (bijna) wekelijkse mijningsoperatie. Ik vermoed dat ik dan terug zal toetreden tot hun rangen. Wel vervelend dat ik bijna niemand van hem ken, zijn er dan zoveel nieuwe eve inwoners bijgekomen dit laatste jaar?
Mijn eerste Oepsie: in plaats van het leerboek "Industral command ship" koop ik "command ship", typisch voor mij. Dat is een vervelend karaktertrekje "ongeveer is goed genoeg". Omdat het een nogal duur boek is om ongebruikt op de plank te laten staan besluit ik het te verkopen om zo een veel van mijn vergissing weg te werken.
"Hallo, ik ben je handelsgeweten." hoor ik in mijn hoofd.
"Geen paniek, het is maar om je er aan te herinneren dat je nooit, nooit, nooit, zei ik al nooit?, iets rechtstreeks verkoopt aan de huidige vraagprijs".
"Als handelaar weet je alles beter, zeker al het op prijs bepaling aankomt. Dus bied je het boek aan met een prijs die je zelf bepaald, niet die van een ander"
"Oh en geduld hebben is ook belangrijk, het is maar dat je het weet. Het boek zal misschien een paar dagen onverkocht blijven, maar was het uiteindelijk lukt zal je me dankbaar zijn."
Geen idee waar dat vandaag kwam maar het klinkt nog niet zo dom. Dan maar een tripje naar Jita om het boek op de markt te plaatsen. We zien wel wat er van komt.
Ondertussen heb ik nog wat verder gelezen in de vele bedrijfsberichten van mijn vorig bedrijf. Het blijkt dat wel meer ex-collega's het bedrijf verlaten hebben om zelf een eigen eenmanszaak op te starten terwijl ze wel nog sterke, zakelijke of puur vriendschappelijke banden onderhouden met hun vorige werknemen.
Ik vind het raar. Waarom verlaten er zoveel het bedrijf? En als je dat dan doet waarom dan in zo'n mini onderneming stappen en toch deels blijven. Ofwel ga je er voor ofwel blijf je is mijn gevoel, of is het eerder een twijfel om terug toe te treden?
Twijfels 1
Geew, rek, sterk, ok ik ben wakker.
Een kijken wat ligt er hier allemaal. Oh mijn vertrouwde Hulk en Retriever, een Hoarder met wat GSC er in. Hmm ik mis mijn, voor mij, mega verhuisboot.
My Mamouth, my mammouth my kingdom for my Mamouth. Twijfel.
Ah 1 jump verder ligt er ook nog wat te liggen. Blijkbaar alles om daar de ijsblokken in kleinere stukjes te haken en te verslepen. En ja daar ligt ook mijn mamouth met zijn 9 GSC.
Tijd om wat rotsen een lesje te leren !
Ik gooi wat mijningcrytals in de Hulk, grappig om dat ik het veldspar mijnen vroeger altijd vermeed blijkt nu dat ik zelfs geen tech 2 crystallen voor die blokken bezit.
Ik monteer de 3 lasers en hun 2 upgrades en hop naar de eerste belt, rocks eat this.
Rotsen? RotsJES, waar is mijn vergrootglas?
Ik heb de grootste moeite om mijn Hulk zo te parkeren dat ik meer dan 1 can kan vullen. Niet alleen een plaats vinden in moeilijk. Ik moet ook even zoeken waar de handrem weer zit.
Blijkbaar wordt er tegenwoordig zo veel gemijnd dat de rotsen nooit meer tijd hebben om genoeg sterrenstof aan te trekken en te groeien tot mooie blokken.
Of zou de relatieve nabijheid van Jita de oorzaak zijn?
Me..need..Kernite...
Het mag dan nog een hele trip zijn ik besluit de jumps te maken naar mijn vertouwde Kernite plekken.
Op zijn minst is het een nuttige oefening in mijn vliegkunsten en kaartlezen na zo'n lange afwezigheid.
Tijdens de toch probeer ik me verder vertouwd te maken met de gewijzigd scheepsinterface. Er zijn bij het overzicht aan de rechterkant nu ook tabs bijgekomen.
De samengang tussen de zelfgemaakte filters (je wel echt niet steeds alles zien, zo veel ruimteschroot) en die tabs is me niet duidelijk. Wat expirimenteren dan maar.
Nope, ook hier niets te vinden. Ik snuffel nog wat rond en keer terug naar mijn thuisstation.
Gelukkig ben ik voor deze verkenning in een shuttle gesprongen en verloopt de reis met spoed.
Home sweet home. Genoeg getwijfeld, eeuh gereisd, zie ik dat luidop? Even mijn ogen laten rusten.
Een kijken wat ligt er hier allemaal. Oh mijn vertrouwde Hulk en Retriever, een Hoarder met wat GSC er in. Hmm ik mis mijn, voor mij, mega verhuisboot.
My Mamouth, my mammouth my kingdom for my Mamouth. Twijfel.
Ah 1 jump verder ligt er ook nog wat te liggen. Blijkbaar alles om daar de ijsblokken in kleinere stukjes te haken en te verslepen. En ja daar ligt ook mijn mamouth met zijn 9 GSC.
Tijd om wat rotsen een lesje te leren !
Ik gooi wat mijningcrytals in de Hulk, grappig om dat ik het veldspar mijnen vroeger altijd vermeed blijkt nu dat ik zelfs geen tech 2 crystallen voor die blokken bezit.
Ik monteer de 3 lasers en hun 2 upgrades en hop naar de eerste belt, rocks eat this.
Rotsen? RotsJES, waar is mijn vergrootglas?
Ik heb de grootste moeite om mijn Hulk zo te parkeren dat ik meer dan 1 can kan vullen. Niet alleen een plaats vinden in moeilijk. Ik moet ook even zoeken waar de handrem weer zit.
Blijkbaar wordt er tegenwoordig zo veel gemijnd dat de rotsen nooit meer tijd hebben om genoeg sterrenstof aan te trekken en te groeien tot mooie blokken.
Of zou de relatieve nabijheid van Jita de oorzaak zijn?
Me..need..Kernite...
Het mag dan nog een hele trip zijn ik besluit de jumps te maken naar mijn vertouwde Kernite plekken.
Op zijn minst is het een nuttige oefening in mijn vliegkunsten en kaartlezen na zo'n lange afwezigheid.
Tijdens de toch probeer ik me verder vertouwd te maken met de gewijzigd scheepsinterface. Er zijn bij het overzicht aan de rechterkant nu ook tabs bijgekomen.
De samengang tussen de zelfgemaakte filters (je wel echt niet steeds alles zien, zo veel ruimteschroot) en die tabs is me niet duidelijk. Wat expirimenteren dan maar.
Nope, ook hier niets te vinden. Ik snuffel nog wat rond en keer terug naar mijn thuisstation.
Gelukkig ben ik voor deze verkenning in een shuttle gesprongen en verloopt de reis met spoed.
Home sweet home. Genoeg getwijfeld, eeuh gereisd, zie ik dat luidop? Even mijn ogen laten rusten.
Ontwaken 6
Ik had al een vertrouwd klinkende naam gehoord op de bedrijfsradio en op die plaats blijken ook 158 items te liggen.
Dit moet vast mijn nest zijn !
Omdat het toch een aantal jumps in zoek ik de instellingen van de automatische piloot op en laat ik hem wat het werk doen zodat ik mijn handen vrij heb om nog wat knopje uit te pluizen.
..en daarmee is het me weer duidelijk waarom automatische piloot te goed klinkt om waar te zijn.
In een verhuisbootje zoals deze duren die laatste 15 km naar de stargate wel traag.
Dan maar zelf jumpen rechtstreeks van gate naar gate.
Home sweet home, lekker veel stuff hier in mijn hangar. Slaaptijd, maar deze maal niet voor een volledig jaar !!!!
Ontwaken 5
De jump was niet flitsend snel maar ook niet problematisch.
945 eve bewoners zijn er momenteel aanwezig in het Jita zonnestelsel meldt mijn radio. Ik ben mijn referentie kwijt of dit nu veel of weinig is voor deze speciale plaats.
Terwijl ik wacht om te docken herbekijk ik eens de knop contracten, een van de vele die mijn aandacht eiste bij mijn ontwaken.
Blijkbaar is er een contract verlopen, ja dat zal wel naar 1 jaar. De verkoop van de kopie van een scheepsbouwplan is niet doorgegaan. Het plan is terug op te halen 1 jump vanhier.
Komt mooi uit daar liggen er ook, rara, datacores.
Ik ventileer op het bedrijfskanaal mijn ‘ongenoegen’ over de vele, voor mijn onbekende, datacores dit ik overal vind. Men weet me prompt te vertellen dat die dingen tegenwoordig veel isks waard zijn.
Ooooh!
Even marktprijs op vragen. Een ruw gemiddeld over de verschillende soorten blijk 400k isk te zijn. Maal x datacores =ah nu snap ik waarom er zo weinig in mijn wallet zit.
Ik moet vast net voor mijn slapen gaan veel inkoopcontracten hebben uitgeschreven voor datacores.
“Whoo ik heb terug isks” flitst er door mijn hoofd. !
Rustig blijven, ik weersta de verleiding de datacores te verkopen en blijf bij mijn plan om eerst alles te verzamelen en dat te beslissen.
Alle cores en het bouwplan zijn opgehaald. Waarheen nu?
Niettegenstaande ik net een eeuwigheid geslapen heb voel ik me toch moe. Het is dan ook een zeer intense uur geweest. Ik verlang naar mijn eigen vertrouwde pod om een dutje in te doen. Mocht ik nu nog herinneren waar die staat…
Ontwaken 4
De ontwakingsprocedure bestaat uit 2 delen.
Allereerst heb ik mijn handheld device de opdracht gegeven de laatste Eve software op te halen. Er zullen vast wel nieuwe toetsen en bellen uitgekomen zijn het laatste jaar. Hmm nieuwe goodies om te ontdekken. Ok, de download zal iets van een 10 minuten duren, tijd voor deel 2 het betalen voor het ontwaken.
Dit kan helaas niet met isks gebeuren omdat ik vanuit mijn pod geen opdrachten kan uitvoeren op de eve markt. Voor het betalen moet ik gebruik maken van een vreemde munt, de euro genaamd of zo.
Via een reeks cijfers en bevestigen moet ik aantonen dat het wel ik is in deze pod. Hallo, net zoals er iemand anders hier in deze pod zou zitten.
“account activated” hoor ik duidelijk in mijn hoofd. Yes !
Wou, felle kleuren. Helderde dan wat ik me herriner.
Flikkerende knoppen eisen mijn aandacht. Nieuwe en dus onbekende knoppen zijn er ook. Kortom het klassiek verwarrend gevoel na een diepe podslaap :P
Waar ben ik? “Perimeter” lees ik ergens. Geen idee meer waar dat ligt. Ik open bewust de map niet omdat ik vermoed dat die me alleen maar meer zal verwarren. Rustig blijven. Ademen.
Eve mail.
Pagina’s vol met rekeningen van kantoren. Ik vertrouw er op dat mijn werkgever ze allemaal keurig heeft betaald en wis alles. Nog een paar berichten over teruggestorte aandelen en dividenden. Zolang het maar geen rekeningen zijn zal het wel goed nieuw betekenen. TeBekijken…
“Ik wil iets leren” zegt een stemmetje in mijn hoofd.
Wat het is belangrijk dat je altijd wel iets bijleert.
Omdat ik te verward ben om goed over mijn carrière na te denken lijkt het me best dat ik iets algemeen leer. Een leren-leren vaardigheid klinkt goed. Ah "Logic 3" is ooit gestart maar niet afgewerkt, geen idee wat dit doen maar het kan geen kwaad om voorlopig me daarin verder te verdiepen.
Dat komt mijn industriële reflex naar boven: “Wat zijn mijn bezittingen”.
Pff alles ligt verspreid over 28 stations. Dat wordt zoekwerk.
Laat ik maar beginnen met wat er in dit zonnestelsel ligt. Datacores in 4 stations.
Klink niet echt eetbaar maar ik heb ook geen honger, geen probleem dus.
Wat waren mijn voornaamste bezigheden ook al weer?
Dingen opkopen en terug verkopen, liefst met een gezonde winstmarge, via contracten herinner ik me. Dat verklaart waarom er in zoveer stations dingen van me liggen: de contracten die nog openstonden toe in insliep hebben als die verspreide bezittingen opgeleverd.
Hoog technologische producten uitvinden dat deed ik ook. En die dan produceren en op de markt brengen. Zouden de vele datacores daar iets mee te maken hebben?
Laat ik maar al die dingen verzamelen dan zie ik wel wat ik er verder mee doe.
Cash dat heb ik nodig, ik weet niet waarom maar het is gewoon zo.
Het duurd even voor in mijn wallet terug vind.
Hmm hier zit bedroeven weinig in. Een geen history meer op te vragen.
Even vrees ik dat ik veel van mijn isks aan mijn broer Doruby heb gegeven.
Neen zo dom zal ik niet geweest zijn.
Maar toen ik mijn rekenbladen bekeek vond ik ook al dat er iets niet klopte.
TeBekijken…
Ik heb mijn radio afgestemd op het publiek kanaal van mijn vorige bedrijf. Mijn werkgever bied me een plaats in het bedrijf aan maar is gelukkig verstandig genoeg om te beseffen dat ik nu zoveel aan mijn hoofd heb en dringt zich niet op.
Maar er is nog iets anders.
Ik verneem dat een aantal van mijn vroegere werkcollega’s het bedrijf verlaten hebben en samen een nieuw bedrijf hebben gesticht.
Net die collega’s waar ik goed mee kon opschieten. Het voelt vreemd aan, zij weg een hoop onbekende, daarom geen minder goede collega’s, in het bedrijf. Ik twijfel een beetje of ik niet beter contact zou opnemen met dat ander bedrijf. Ze houden zich naar ik hoor wel meer bezig met vechten en zijn gehuisvest in de Gevaarlijke Zone, ook gekend als 0.0.
Ik heb ooit wel eens in mijn jong jaren 1 succesvolle 0.0 mijning ops gedaan en wil het zeker nog eens proberen.
Maar het klinkt toch eerder een job voor mijn broer. Ook al is hij jonger en heeft hij een pak minder ervaring als ik, hij is de vechter in de familie, ik niet.
“Je bent nu te emotioneel na je lange slaap om beslissingen te nemen” bedenk ik me. Voor de volgende dagen besluit ik op mijn eentje wat rond te toeren totdat ik me weer wat vertrouwde voel in het Eve universum, en pas dan een beslissing te nemen over mijn job.
Alle datacores zijn ondertussen hier verzameld.
Wat ligt er nog dicht in de beurt? Bah nog meer van de datacores, 1 jump hiervandaan in een plaats met de naam Jita.
Wacht eens, dat klink bekend. Zowel positieve als negatieve gevoelens komen naar boven
Ik besluit dat mijn eerste jump na een jaar die naar Jita zal worden...
Ontwaken 3
Pfff close call, toch nog een versie kunnen opdiepen uit mijn memory banks.
Misschien niet met de allerlaatste gegevens, maar alle bladen en formules zien er volledig uit.
Go eve, go eve.
Wel vreemd dat het eindbedrag van mijn, dagelijk gedownloade gegevens, wallet op 23/02/08 niet overeenkomt met het cijfer in mijn eigendom oplijsting.
Nog iets voor op de lijst TeBekijken.
Ik had al een onwaarschijnlijk verhaal opgevangen dat Tritanium hét mineraal was momenteel. Trit, ja ja het zal wel. Dat mijn je toch nooit.
Tenzij het echt-echt moet omdat je een onverwacht tekort hebt bij het produceren, en dan nog. Het was zo veel eenvoudige om een contract uit te schrijven en Trit op te kopen van beginnende mijners.Een prof (of iemand die denk dat hij een professional is) zal toch haar handen niet vuil maken aan Veldspar te vergruizen.
Even wat cijfer er bijhalen en vergelijken met mijn data van vorig jaar…
Euh wat :o ???
Eén can veldspar brengt meer op de een container Kernite?
Voor iemand die groot (lees rijk) geworden is met Kernite en een ‘licht’ verslaving heeft aan overgehouden aan dat spul is dit onbegrijpelijk, ontoelaatbaar, ont.. weet ik veel.
Ik ga in staking !
Ik weiger nog verder te mijnen !
Ah wacht, ik kan moeilijk in staking gaan als ik nog in mijn pod zit.
Ik moet hier uit zien te komen…
Ontwaken 2
De volgende stap was even checken hoe het was met mijn rekeningen op de Ebank.
Ik had wat opgevangen over een economische crisis die vooral banken hard trof dus ik vreesde het ergste. Na het gebruikelijke sukkelen om me mijn account en wachtwoord te herinneren kon ik aanmelden en zag dat Ebank zijn zaken mooi in orde had.
De rente van een jaar lang was een mooie extra prikkel in mijn ontwaakfase !
Als industrieel was de reflex om wat marktbewerkingen te doen niet tegen te houden.
Ook al beschikte ik vanuit mijn pod niet over de realtime prijzen maar slechte over de geuploade via eve-central en zo.
Toen kwam het.
Ik kon maar niet men eigen ontwikkelde rekenblad oproepen.
Had ik dat ding, waarin ik zoveel uren had geïnvesteerd, echt nergens niet veilig opgeborgen ???
Dit zou een onoverkomelijke ramp betekenen. Wat ben je als uitvinder / producent / aan- en verkopen zonder cijfers en je eigen berekeningen en markt tendensen?
Ik voelde me al terug wat dieper inslapen in plaats van wakker worden.
Ontwaken 1
Ontwaken uit een diepe Podslaap doe je niet zo maar.
Je dromen tijdens een podslaap zijn zo intens dat je denkt dat je ze echt beleefd.Zo heb ik een oorlog beleefd, niet in een ruimte maar in een vergestrekt land met kastelen. Die moest je veroveren en vooral proberen te behouden. Er was ook een andere droom over militaire units, geen ruimteschepen maar dingen met wielen die gewoon over de grond reden, dat klink zou ouderwets . Steeds meer en meer kwam het woord “Eve” terug in mijn gedachten.
Via de koppelingen van mijn pod aan de Eve nieuwsserver werd ik op de hoogte gehouden van de belangrijke gebeurtenissen via de Eve nieuwsbrief.Het was die laatste nieuwsbrief over de nabije uitbreiding van het eve universum die mijn ontwaken startte.
Na een lange podslaap is het best niet zo maar uit je pod te springen.
Je informeert je best goed voordat je de ontwaakprocedure start. Via mijn in-pod browser begon ik te graven in het Eve nieuws van het laatste jaar.
Ik legde ook terug contact met mijn vorige werkgever, die met prompt liet weten dat het vooruitzicht dat ik binnenkort terug zou beginnen te werken hem verheugde.
Er bleken veel nieuwe werknemers in mijn vertrouwde bedrijf te zitten.
Er was ook een nieuwe structuur gemaakt: via een alliantie is mijn bedrijf, gelukkig, puur empire industrie gebleven, en een nieuw bedrijf is gesticht dat zicht op de beveiliging en andere lucratieve schiettoestanden in gevaarlijker gebieden richt.
Misschien is dat laatste iets voor mijn schietgare broer Doruby.
Mijn eerste belangstelling was natuurlijk de nieuwheden in verband met mijnen.
Er bleek een nieuw schip te zijn, de Orca.
Zoals steeds in Eve ving ik zowel positieve als negatieve geluiden op over dit schip. Maar het was nieuw, en ik had het nog niet niet, dat voldeed voorlopig om op mijn ToBekijken lijst te zetten.
Dit zou vast een lange lijst worden...
Abonneren op:
Posts (Atom)
